Styl: russian imperial stout
Ekstrakt: 24,0%
Alkohol: 10,1%
Piwo niemalże pozbawione piany (udało mi się ją wymusić bardzo agresywnym nalewaniem) i prawie bez wysycenia. Na szczęście mamy tutaj do czynienia z trunkiem bardzo gęstym, treściwym, więc mocne wysycenie byłoby niewskazane – przydałoby się jedynie delikatne musowanie bąbelków. Piwo spędziło aż 7 miesięcy w beczce po whisky Bowmore, co bardzo mocno czuć w smaku i aromacie – jest torfowe, waniliowe, „drewniane” i w ogóle ma sporo charakteru whisky. Ponadto risowa klasyka – czekolada (i to w dodatku słodka; w ogóle to piwo jako całość jest dosyć słodkie), trochę kawy. Alkohol, wbrew temu, co czytałem wcześniej w necie, jest niewyczuwalny. Na minus – lekki aldehyd octowy przypominający tzw. „zielone jabłuszko”, ale w granicach dopuszczalnych. Myślę, że z czasem może się ułożyć, więc zalecam piwo trochę przetrzymać w piwnicy.
Moja ocena: 7/10